เมืองมะละกา เมืองหลวงแรกของมาเลเซีย ที่เต็มไปด้วยอารยะธรรมเก่าแก่ ในอดีตคือเมืองท่าสำคัญของภูมิภาค เป็นที่ซื้อขายแลกเปลี่ยนสินค้าสำคัญ เช่น ไหม ชา เครื่องเทศ แม้กระทั่งทองคำ และฝิ่น เป็นเมืองที่เคยได้รับอิทธิพลจากจีนแผ่นดินใหญ่ก่อนที่ยุโรปจะเข้ามา ต่อมาก็เป็นสมัยที่ยุโรปที่เข้ามาครอบครอง ชาติแรกคือโปรตุเกสตั้งแต่ ค.ศ.๑๕๑๑ พอถึงปีค.ศ. ๑๖๔๑ ก็โยกไปอยู่ในอำนาจของดัตช์ เมืองมะละกาจึงมีสถาปัตยกรรม ศิลปวัฒนธรรม และไลฟ์สไตล์ของผู้คน ที่ผสมผสานตะวันออกและตะวันตกเข้าด้วยกัน ด้วยเหตุนี้จึงได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมโดย UNESCO เมื่อปีค.ศ. ๒๐๐๘  ความหมายของชื่อ "มะละกา" บ้างก็ว่า คือต้นมะละกา  ส่วนอีกทางหนึ่งก็ว่ามาจากคำในภาษาอาหรับ "Malakat" ที่แปลว่า "ตลาด" ชนชาวมะละกาเปลี่ยนมานับถือศาสนาอิสลามเมื่อราวคริศตวรรษที่ ๑๔ จากที่ก่อนหน้านี้เป็นพุทธและฮินดู 

สถานที่ท่องเที่ยวน่าดูน่าชมในมะละกามีมากมาย ยกมาพอสังเขป เช่น 

วัดเฉิงฮุนเทง หรือ Kebun Datok  หมายถึงสวนของเทพเจ้า เป็นวัดจีนที่เก่าแก่ที่สุดในมาเลเซีย มีมาตั้งแต่ต้น ค.ศ.๑๖๐๐ แล้ว เพราะมีบันทึกในวัดระบุถึงปีที่ ๒๘ ของราชวงศ์หมิง     

 จัตุรัสดัตช์ ศูนย์กลางการปกครองตลอดช่วงระยะเวลา ๑๕๔ ปี ที่ฮอลันดาเข้ายึดครองมะละกา สองฟากถนนเป็นอาคารตึกแถวแบบชิโน-โปรตุกีส อายุกว่า ๒๐๐ ปี มีเอกลักษณ์ในการทาสีแดงปูนกินหมาก หรือสี salm๐n pink

มัสยิดลอยน้ำ Melaka Straits Mosque เรียกเช่นนี้ เพราะสร้างอยู่บนเกาะที่ถมขึ้นใหม่ เนื้อที่เกาะ ๔๐ เฮกเตอร์ หากระดับน้ำขึ้นสูงจะมองดูเหมือนลอยอยู่บนน้ำ มัสยิดเปิดเป็นทางการเมื่อพฤศจิกายน ๒๐๐๖ ใช้หินอ่อนสีขาวประดิดประดอยในแบบศิลปะผสมผสานอาหรับและมลายู มีการใช้กระจกสีประดับ มัสยิดมีมินาเรตที่สูงถึง ๓๐ เมตร ที่สามารถใช้เป็นประภาคารได้ด้วย ลักษณะของมัสยิดคล้ายกับมัสยิดลอยน้ำที่เมืองเจดดาห์ ประเทศซาอุดิอาระเบีย ว่ากันว่า เมื่อไปยืนอยู่ที่มัสยิดจะรู้สึกเหมือนยืนอยู่กลางทะเล

เมืองจอร์จทาวน์ (George Town) เมืองหลวงของรัฐปีนัง ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในปีค.ศ.๒๐๐๘ ปีเดียวกันกับเมืองมะละกา 

ชื่อปีนัง เป็นที่รู้จักในสังคมไทยมานานนับกว่าร้อยปี รัชกาลที่ ๕, ๖ และ ๗ ก็เคยเสด็จฯ เยือนปีนัง และยังเป็นที่ลี้ภัยการเมืองของบรมวงศานุวงศ์ในสมัยเปลี่ยนแปลงการปกครอง บรรพบุรุษของตระกูล ณ ระนอง เจ้าเมืองตรังและเสนาบดีที่ดูแลพื้นที่หลายจังหวัดทางภาคใต้ของไทย ก็เดินทางทำการค้าระหว่างปีนังและดินแดนในเขตไทย จนมั่งคั่ง และมีคฤหาสน์อยู่ที่เมืองปีนังหลายแห่ง เป็นที่รับเสด็จพระบรมวงศานุวงศ์ของไทยอยู่เนืองๆ ปัจจุบันอาคารเหล่านั้นถูกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา อาจจะยังได้เห็นเค้าโครงอยู่บ้างแทรกอยู่ในคอนโด โรงแรม หรือห้างสรรพสินค้าที่เข้ามาแทนที่ แต่ได้เก็บพื้นที่บางส่วนไว้เพื่อการอนุรักษ์

เกาะปีนัง ในภาษามาเลย์จะเรียกว่า “ปูเลาปีนัง” ปูเลา แปลว่า เกาะ ส่วนปีนัง แปลว่า “ต้นหมาก” เนื่องจากในอดีตเกาะปีนังมีต้นหมากขึ้นอยู่มากมายนั่นเอง คนไทยก็เคยเรียกปีนังว่า “เกาะหมาก” เช่นกัน และหากพูดถึงรัฐปีนัง จะหมายรวมถึงพื้นที่บนเกาะปีนัง และ เซเบอรังเปอไร (Seberang Parai) บนแผ่นดินใหญ่

เกาะปีนังเป็นที่รู้จักของชาวยุโรป จากการถูกค้นพบโดย กัปตันฟรานซิส ไลท์ นักสำรวจบุกเบิกชาวอังกฤษ ต่อมาในปี ค.ศ.๑๗๘๖ อังกฤษก็ได้ทำสัญญาเช่าเกาะปีนังกับสุลต่านแห่งเคดาห์ ด้วยการทำสัญญาว่าจะปกป้องแผ่นดินนี้จากสยามประเทศ จากนั้นเกาะนี้ก็ได้มีชื่อเรียกใหม่ว่า “Prince of Wales Island” เนื่อด้วยเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในวันเกิดของเจ้าชายแห่งเวลส์ กัปตันไรท์รับหน้าที่บริหารเกาะ เขาเริ่มตั้งชุมชนตามแบบอาณานิคมของอังกฤษ และตั้งเมือง “จอร์จทาวน์”  ขึ้น ตามพระนามของพระเจ้าจอร์จที่ ๓ อังกฤษใช้จอร์จทาวน์เป็นเมืองท่าปลอดภาษี จึงทำให้เมืองพัฒนาอย่างรวดเร็ว และมีการเปิดสอนภาษาอังกฤษเป็นครั้งแรกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ 

คนไทยในสมัยก่อนที่พอมีอันจะกิน มักนิยมส่งลูกหลานมาศึกษาที่นี่ เพื่อให้ได้เรียนภาษาอังกฤษและวิชาการทันสมัยแห่งยุค อาคารที่อังกฤษสร้างไว้เป็นโรงเรียน ยังคงแสดงความโอ่อ่ายืนยงให้เราได้ชมจนทุกวันนี้

จอร์จทาวน์ คือ บริเวณที่เคยเป็นศูนย์ราชการของอังกฤษในสมัยนั้น ประกอบด้วยสถานที่สำคัญ เช่น

เอสพลานาร์ด” ลานโล่งๆ ริมทะเล เทียบได้กับลานกลางเมืองของยุคอังกฤษ เคยเป็นที่หวงห้าม อนุญาตเฉพาะชาวอังกฤษเท่านั้นที่จะเข้ามาใช้พื้นที่ได้ ปัจจุบันเป็นลานพักผ่อนริมชายหาดสาธารณะ ช่วงเย็นชาวเมืองนิยมมาปิกนิก โดยบริเวณนั้นจะมี “อนุสรณ์สงครามโลกครั้งที่ ๑” (The Cenotaph) อยู่ด้วย ที่สำคัญน่ารับรู้ไว้อีกอย่างคือ เป็นชายหาดที่รัชกาลที่ ๕ เสด็จฯ ขึ้น คราวเยือนปีนัง

หอนาฬิกาควีนวิกตอเรีย ถือเป็นสัญลักษณ์ของเมืองปีนัง สร้างเมื่อค.ศ. ๑๘๙๗ เพื่อร่วมเฉลิมฉลองการครองราชน์ของราชินีวิกตอเรียครบ ๑๖ ปี แต่มาสร้างเสร็จเอาปี ๑๙๐๒ ซึ่งพระนางสวรรคตแล้ว

ป้อมคอร์นเวลลิส ยังคงมีโครงสร้างของคลัง ประภาคาร และปืนเก่าชื่อ “เสรีรัมใบ” เป็นปืนใหญ่ของฮอลันดาที่มอบเป็นของกำนัลแก่สุลต่านยะโฮร์ แต่ถูกโปรตุเกสชิงไปแล้วส่งต่อให้ชวา สุดท้ายอังกฤษก็นำกลับมาไว้ที่นี่ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ ๒ ญี่ปุ่นใช้ป้อมนี้เป็นคลังเก็บเสบียงและอาวุธ

 St.George’s Anglican Church เมื่ออังกฤษได้สิทธิปกครองคาบสมุทรมลายูอย่างเต็มที่แล้ว ก็เริ่มนำศาสนาคริสต์นิกายแองกลิกันเข้ามาเผยแผ่ เริ่มแรกใช้พื้นที่ของป้อมคอร์นเวลลิสทำกิจกรรมทางศาสนา ต่อมาในปี ๑๘๑๕ จึงได้สร้างโบสถ์แห่งนี้ใช้เวลาราว ๓ ปี จึงแล้วเสร็จ การก่อสร้างนั้น อังกฤษได้ใช้เรือลำใหญ่ขนแรงงานที่ส่วนใหญ่เป็นนักโทษชาวอินเดีย และวัสดุหลักคือไม้มะฮอกกานีมาจากแอฟริกา

City Hall และ Town Hall ซิตี้ฮอลล์ จะเป็นอาคารสีขาวสไตล์โคโลเนียล โดดเด่นด้วยเสาแบบกรีกและหน้าต่างบานใหญ่ ส่วนทาวน์ฮอลล์ จะเป็นอาคารสีเหลืองอ่อน Town Hall สร้างก่อนในปีค.ศ. ๑๘๗๙  ใช้เป็นสำนักงานกลางของรัฐบาลอังกฤษ ต่อมา จึงสร้างอาคารขึ้นมาอีกหลังหนึ่งคือ City Hall แล้วเสร็จในปี ๑๙๐๓

อาคาร Penang State Museum & Art Gallery สร้างขึ้นเมื่อ ค.ศ.๑๘๑๗ ด้วยเงินทุนของ บริษัทอีสอินเดีย เพื่อให้เป็นโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษฟรีแก่ยุวชนทั้งชายและหญิง และได้แปลงเป็นอาคารพิพิธภัณฑ์เมื่อปี ๑๙๖๔

ลิตเติ้ลอินเดีย ชุมชนของชาวอินเดียที่มีทั้งโบสถ์ฮินดูเก่าแก่ศิลปะอินเดียใต้ คล้ายวัดแขกสีลมของเรา  มีร้านขายอาหารคาวหวานแบบอินเดีย มีสินค้าอินเดียหลากหลาย  แถมยังเห็นสาวอินเดียห่มส่าหรีสีสันสวยสดเดินผ่านไปมา ได้อารมณ์เหมือนอยู่ในเมืองหนึ่งของอินเดียเชียวล่ะ

ศาลเจ้ากองฮกเกียง  เป็นศาลเจ้าจีนแห่งแรกในปีนัง จารึกระบุปีที่สร้าง ค.ศ.๑๘๐๐ ความหมายของชื่อ “กองฮกเกียง” คือ กวางตุ้งและฮกเกี้ยนร่วมกันสร้าง ศาลเจ้าตั้งอยู่ในย่านลิตเติ้ลอินเดีย

มัสยิดกัปตันเคลลิง (Kapitan Keling Mosque : Keling เป็นคำที่ชาวมาเลย์เรียกคนอินเดียในยุคนั้น) ราวต้นค.ศ.๑๘๐๐  พ่อค้าชาวอินเดียหัวหน้าของชุมชนมุสลิมทมิฬ ได้ริเริ่มสร้างมัสยิดแห่งนี้ขึ้น ส่วนสถาปนิกกลับเป็นชาวเยอรมัน มีการใช้สถาปัตยกรรมผสมผสาน มุสลิมโมกุล มัวร์ โกธิค และเรอเนสซองส์ มัสยิดได้รับการบูรณะใหญ่ในปี ๑๙๓๐ แต่ก็ยังคงโครงสร้างและสถาปัตยกรรมดั้งเดิมไว้  ปัจจุบันเปิดให้ชมยามค่ำคืนได้ด้วย สวยงามไปอีกแบบ

Street Art เป็นอีกไฮไลท์ที่นักท่องเที่ยวชื่นชอบ

Peranakan Mansion คล้ายพิพิธภัณฑ์บาบ๋า-ยาย๋า ในเมืองภูเก็ต

Chulia Street Hawker Center ย่านอาหารการกิน ช้อปปิ้ง ยามราตรี ที่นักท่องเที่ยวทุกคนต้องไม่พลาด